Voor dieren ben ik nooit bang. Daarom ga ik ook niet naar Afrika of zo, ik wil namelijk alles aaien en knuffelen. Dieren begrijp ik, even verdiepen in hun leefstijl en dan kan ik er wel mee overweg. Net als de tijgerpython bij Supreme lovers. Ik heb meer dan uur bij deze grote slang op de grond gelegen. Zachtjes gestreeld en kennis gemaakt. We werden rustig van elkaar. Mensen is een heel ander verhaal, die ben ik pas veel later in mijn leven een beetje gaan begrijpen. Sommige mensen staan wel heel ver van de natuur vandaan, die begrijp ik het minst goed.
Misschien lijken mijn blogjes somber, maar ik ben een optimistisch persoontje. Ik zie altijd mogelijkheden, kansen. De zon gaat steeds weer schijnen.
Tijdens mijn zoektocht naar mijn verleden komen er regelmatig donkere wolken voor de zon. Ik ontmoet tot nu toe hele lieve mensen van vroeger. Mijn godsdienstleraar, gister mijn leraar van de vijfde klas lagere school. Ik was echt een lief, rustig en braaf meiske. De feiten over mijn jeugd zijn hard en wreed. Veel erger dan ik dacht. Vanmorgen werd ik overvallen door een verstikkende inktzwarte wolk van emotionele herbeleving. Gelukkig heb ik een super toffe psycholoog waar ik vandaag nog terecht kon.
Het is een zure appel waar ik doorheen moet. Ik ben jullie allemaal dankbaar voor alle steun en support! Zoveel lieve mensen om me heen.
Mijn verhaal zal voor veel mensen herkenning geven. Daarom moet het geschreven worden. Maar het doet pijn, echt pijn.
Bij dieren laad ik me weer op, zoals bij deze prachtige slang. Wat een machtig gespierd en koel lijf. De natuur is mooi! En wreed.
Yin en Yang