Psycholoog

In mijn droom ben ik bij een psycholoog, niet degene waar ik nu bij kom. Hij lijkt er niet op. In mijn droom is het een knappe man, mooi krullend donker haar, jonger dan ik. Er is chemie tussen ons. Tijdens een diepgaand therapeutisch gesprek raken we elkaar steeds meer aan. ‘Zullen we in bed verder praten’, vraag hem? Terwijl we elkaar sensueel uitkleden voel ik een diepe opwinding.
Op dat moment werd ik wakker. Dit was geen nachtmerrie, het gebeurt niet vaak dat ik leuk droom. Ik vraag me even bezorgd af of ik onbewuste gevoelens koester voor mijn eigen psycholoog, maar daar is echt geen chemie mee zover ik weet, integendeel. Ik kruip nog even diep weg onder het dekbed. Ik voel de opwinding in mijn lijf. Maar het is dieper, intenser dan zo maar een soort ochtend-erectie.
Er komt een herinnering boven uit de tijd dat ik net masseerde in een massagesalon. Ik was 28 en bloeide helemaal op in mijn werk. Van een hoopje ellende met CVS was ik aan het veranderen in een zelfstandige meid met plezier in het leven. Ik kreeg zoveel energie van mijn werk.
In zo’n salon heb je allemaal regels. Daar hield ik me braaf aan. Tot ik een knappe, jonge psycholoog als klant kreeg. Hij wilde mij masseren. Dat stond op de menukaart, tegen bijbetaling. Maar de intieme delen mochten pertinent niet aangeraakt worden volgens het regiem. Dat vond ik zo stom, het is mijn lijf en ik bepaal wie wat wel of niet mag. Ik was blij als ik even kon uitrusten, dus meestal matste ik ze en hoefden ze niet extra te betalen. Deze man wist me perfect te raken. Ik was zo onwijs opgewonden. Ik voel nog hoe het gierde in mijn hoofd, laat ik me wel of laat ik me niet likken? Zal ik wel of zal ik niet klaarkomen. Zou mijn ex boos worden? Het scheurde me bijna in tweeën. Het gebeurde, in the flow, zonder woorden. Het was een van de meest opwindendste en spannendste momenten in mijn bestaan tot dan toe. Hij was alleen op mij gericht. Hij hoefde niets terug, zeurde niet over penetratie of wat dan ook. Vlak voor hij wegging gaf hij me zijn telefoonnummer, wat ook verboden was natuurlijk. Ik was zo blij. Ik dacht, ik heb het gevonden, een psycholoog die me gaat begrijpen en waar ik ook mee kan vrijen, de perfecte combi. Ik was zo eenzaam, zo verward over wie ik was en wat ik wilde.
Ik al snel een afspraak gemaakt en naar zijn huis in Venlo getuft met mijn Deux cheveaux . In de deuropening leek hij veel kleiner en ieler dan in de salon. Na wat drinken gingen we naar een kaal matrasje in de logeerkamer. Nu ging het ineens wel om hem. Niks goed gesprek, niks chemie. Ik heb hem maar ff afgetrokken voor de goede orde en reed compleet teleurgesteld terug naar huis.
In mijn droom vannacht waren er twee mooie aspecten. Een diepgaand gesprek, gezien worden, begrepen worden, oprechte aandacht. En de mogelijkheid om intiem te kunnen zijn. Dat is waar mijn systeem zo naar verlangt. Die verbinding en de mogelijkheid tot intimiteit als het in de flow ontstaat. Geen moeten, geen doel. Daarom heb ik weinig meer met swingen, daarom loopt het fout met al die stomme polyvriendjes en vriendinnetjes. Misschien kan het ook wel niet naast een bestaande relatie. Ik vind het woord polyamorie ook niks, klinkt zo veelvraterig.
Het wordt stil in me. De opwinding is weg. Die eenzaamheid is er nog altijd. De eenzaamheid in de mensen die bij me komen herken ik zo. Wat een verlangen om gezien te worden, gehoord te worden. Zoveel levensverhalen, zoveel pijn en strijd. Allemaal spiegels van mijzelf.
Het schiet toch weer door me heen, hoe zou het zijn om EMDR te doen terwijl je zachtjes gestreeld wordt. Hoe onlijfelijk is de reguliere zorg. En wat heb ik het aanraken gemist als kind, als puber. Is dat ooit aan te vullen?