Nou ouwe pik, veel plezier zeggen ze tegen hem. Jan rijdt de slanke gehandicapte jongen mijn massagestand in. Zijn vrienden vroegen heel beleefd of ik hem met korting wilde masseren. Tuurlijk. Ik schat hem een jaar of 30. Op de massagetafel is geen optie. Hoe heet hij roep ik nog tegen ze om het gordijntje heen. Andre hoor ik. ‘Dag Andre’, zeg ik terwijl ik zijn spastische hand voorzichtig pak. Zijn ogen staan afwachtend. Hij kan niet praten. Ik denk dat hij zuurstof tekort gehad heeft bij de geboorte. Hoe ga ik dit aanpakken. Het lijkt me niet praktisch gezien zijn spasmen om zijn trui uit te trekken. Ik masseer zijn armen en schouders door zijn kleding heen. Hij ruikt fris en schoon, verreweg de schoonste client tot nu toe. Er is nog geen contact voor mijn gevoel. ‘Vind je dat fijn een massage?’, vraag ik hem. Hij kijkt me aan. Zijn mond gaat wat verder open. Het speeksel loopt op de slab die er hangt. Met moeite probeert hij zelf zijn spastische arm te coördineren om het weg te vegen. Ik pak het doekje en veeg voorzichtig zijn mond schoon. Als ik mijn hand op zijn buik leg schiet zijn hele lijf in een strekspasme. Ik schrik, ik ken hem helemaal niet en kan niet inschatten of het pijn of ongemak of iets anders is. Hij kan niet met ja of nee knikken reageren. Hij praat met zijn ogen en zijn gezichtsuitdrukking. Ik voel even paniek. Hoe maak ik nou contact. Hoe weet ik of het ok is wat ik doe. Ik haal diep adem en kijk hem aan. ‘Ik ga je broek losmaken’, vertel ik hem.’Niet schrikken, ik probeer je buik niet aan te raken’. Hij heeft geen onderbroek aan. Hij is mooi groot geschapen en heeft een prachtige erectie. Ik word rustig. Ok, hij snapt wat we hier doen, het werkt en ik durf er van uit te gaan dat hij het fijn vind. Zachtjes streel ik eroverheen. Bijna in extase kijkt hij mee. Zijn mond zakt dicht. ‘Wat een mooie piemel heb je’, heeft hij ook een naam? Kleine Andre?’
Hij kijkt me aan alsof ik niet spoor. Hoe intelligent zou hij zijn vraag ik me af. Misschien is hij alleen fysiek zo beperkt en heeft hij een normaal verstand. Ik adem diep en probeer vanuit mijn hart in te voelen. Mijn handen gaan als vanzelf langs zijn armen naar boven. Ik streel zijn gezicht. Als ik mijn handen tegen de zijne leg vouwen onze handen in elkaar. Zijn spasmes zakken even weg. Ik voel contact. ‘Zullen we dansen?’, vraag ik hem. Onze handen vinden een ritme. Ik kniel voor zijn rolstoel. ‘voorzichtig zijn hè, geen spasme krijgen want dan schop je tegen mijn borsten’. Hij vouwt zijn benen ver onder zijn rolstoel. Ik voel dat het veilig is.
Ik breng zijn rechterhand naar mijn buik. ‘Ik ga je leren masseren’, zeg ik hem. Hij kijkt me in opperste concentratie met grote ogen aan. ‘Blijf ademen Andre, goed doorademen’. Zijn hand ligt ontspannen op mijn buik. Met mijn eigen hand laat ik hem mij strelen. Als zijn hand mijn borst aanraakt gaat zijn mond wijd open in verrukking en maakt hij blije geluidjes. Hij blijft heel voorzichtig en geconcentreerd. Ik begin zijn intieme deel weer te strelen. Ook dat is ontspannender geworden. Ik voel dat het gaat stromen tussen hem en mij. Even voel ik paniek als ik me voorstel dat ik een gezonde piemel heb en zo gehandicapt zou zijn dat ik mezelf niet af kan trekken. Ik kalmeer als ik besef hoeveel geluk deze jongen heeft dat vrienden hem mee naar de Kamasutrabeurs nemen en een massage voor hem regelen. Ik leg wat keukenrol op zijn spijkerbroek. Voorzichtig masseer ik zijn lid. Heel ontspannen komt hij klaar. Ik zit nog steeds kwetsbaar voor hem. Als ik hem schoon wil maken schiet hij in een spasme. Shit, dat is natuurlijk supergevoelig nu, maar ik moet ‘m toch netjes achterlaten. ‘Ik snap dat het gevoelig is, ik wil je geen pijn doen, maar de kleine jongen moet wel ff schoon hoor’. Hij grijnst en ontspant. Als ik zeg dat ik de drukknoppen van zijn broek wel lastig vind om dicht te doen schaterlacht hij bijna.
Ik masseer nog een poos zijn spastische handen, zijn magere schouders en als ik zijn hoofd masseer valt hij zo’n beetje met zijn hoofd tegen mijn borst in slaap.
Als zijn vrienden hem ophalen zien ze dat hij genoten heeft. Hij geeft bijna licht. Of ze naar Heerde mogen komen met hem. Dat mag, maar ik ben niet echt rolstoeltoegangkelijk. ‘Kom we gaan nu naar het swingerscafé zeggen ze tegen hem. Hij zoekt wel contact met je via facebook. ‘Dag Andre’, veel plezier nog!
Ik ben van slag. Dit heb ik nog nooit gedaan zo. Ik ben stil en voel tranen branden. Jan knuffelt me. ‘Mooi hè om iemand zo’n kado te geven’, fluisterde hij in mij oor. ‘Ik ben trots op je, ik zou het bij een vrouw ook gedaan hebben’.
De rest van de avond voel ik een soort roes en glijdt de beurs op afstand aan me voorbij. En dan mekker ik over polyvriendjes die het uitmaken, ik schaam me bijna. Alles is relatief.